Terremoto (2)
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Marie-Jose
11 Maart 2010 | ,
Het kan zomaar gebeuren in Chili: je stapt in je auto (in de parkeergarage) en de auto begint te schudden.....
Vanmorgen kwam ik Gisela tegen in de supermarkt. Toen we niet uitgepraat raakten, besloten we een kop koffie te nemen samen en spraken we over de aardbeving. Ik vroeg naar het wel en wee van de Heinekenfabriek en de zaken bij haar thuis en zij vroeg mij naar mijn bevindingen tijdens en na de aardbeving. "'t Lijkt wel of ik de grond weer voel trillen" zei Gisela. Om half twaalf namen we afscheid en na de boodschappen gedaan te hebben, stapte ik in mijn auto. Ja hoor, weer een enorme beving. De auto ging wild heen en weer en de losse winkelwagentjes begonnen spontaan te rijden. "Snel uit de garage!" was het eerste wat ik dacht. Thuisgekomen voelde ik weer een beving: de deur begon te klapperen en de muren te schudden. Weer opende ik de deur, maar hoefde niet om Boudewijn te roepen want die was al met zijn staart tussen zijn pootjes naar buiten gerend. Gelukkig was deze beving relatief snel voorbij, maar toen begonnen de gedachten: "Hoe is het met de kinderen op school? Vast wel goed want het is een heel degelijke school en stevig gebouwd, maar toch?" "Hoe is het met (o)pa en (o)ma die op dit moment de binnenstad bezoeken?" Meteen kwamen de SMSjes binnen van Richard uit Zweden: is alles in orde, hoe is het met de kinderen?
Vlak daarna ben ik naar school gereden waar ik (met heel veel andere ouders) buiten het hek gehouden werd. Overal stonden auto's dubbel geparkeerd, maar je kon gelukkig zo zien dat de kinderen veilig waren. Na wat wachten kon ik Wies, Tijn en Guus ophalen. Ze waren allemaal buiten en bij hun eigen klas. Ze zaten er vanaf 12.00 uur en het was inmiddels 14.30 uur. Twee uur in die hitte! Ze hadden wel water gekregen en fruit, maar waren het wachten goed zat. Ieder had zijn/haar eigen verhaal:
Wies: "Ik wilde naar mijn broertjes toe, maar dat mocht niet. Ik moest bij mijn klas blijven. Het gebeurde tijdens een wiskundetoets en we moesten onder de tafels gaan zitten en iemand gilde: "Ga weg bij de ramen!". Daarna ging er een harde alarmbel af en moesten we naar het International Park (buitenterrein).
Tijn: "Wij waren net aan het hardlopen en ik had bijna 4 rondjes gemaakt (bijna 2 km.) in 9 minuut 30 en ik wilde het afmaken. Daarna moesten we heel lang wachten op het veld. De meester deed nog wel wat spelletjes met ons en we kregen water en fruit en wat brood. Ik ben trouwens nog wel op mijn knie gevallen" "Oh" zei ik, "door de beving?" "Nee" was het antwoord "iemand duwde mij toen we in de rij stonden voor eten, maar ik duwde hem terug, het was een soort van grap" Tja.
Guus: "We waren aan het picknicken mama, daarom zaten we buiten". Het arme kind had nog niet gegeten omdat niemand het gebouw meer in mocht, dus hij liep, onderweg naar de auto, zijn broodtrommeltje leeg te eten.
Wij zijn inmiddels thuis. Nu is het nog even wachten op de ouders Van Dipten, maar die zijn waarschijnlijk wel erg geschrokken maar verder in orde. (15.52 uur: ze zijn er! en nog helemaal oke!)
En ik hoop dat dit de laatste 'Terremoto' is, dat dit verhaal hier stopt en geen 30 delen nodig heeft....
Vanmorgen kwam ik Gisela tegen in de supermarkt. Toen we niet uitgepraat raakten, besloten we een kop koffie te nemen samen en spraken we over de aardbeving. Ik vroeg naar het wel en wee van de Heinekenfabriek en de zaken bij haar thuis en zij vroeg mij naar mijn bevindingen tijdens en na de aardbeving. "'t Lijkt wel of ik de grond weer voel trillen" zei Gisela. Om half twaalf namen we afscheid en na de boodschappen gedaan te hebben, stapte ik in mijn auto. Ja hoor, weer een enorme beving. De auto ging wild heen en weer en de losse winkelwagentjes begonnen spontaan te rijden. "Snel uit de garage!" was het eerste wat ik dacht. Thuisgekomen voelde ik weer een beving: de deur begon te klapperen en de muren te schudden. Weer opende ik de deur, maar hoefde niet om Boudewijn te roepen want die was al met zijn staart tussen zijn pootjes naar buiten gerend. Gelukkig was deze beving relatief snel voorbij, maar toen begonnen de gedachten: "Hoe is het met de kinderen op school? Vast wel goed want het is een heel degelijke school en stevig gebouwd, maar toch?" "Hoe is het met (o)pa en (o)ma die op dit moment de binnenstad bezoeken?" Meteen kwamen de SMSjes binnen van Richard uit Zweden: is alles in orde, hoe is het met de kinderen?
Vlak daarna ben ik naar school gereden waar ik (met heel veel andere ouders) buiten het hek gehouden werd. Overal stonden auto's dubbel geparkeerd, maar je kon gelukkig zo zien dat de kinderen veilig waren. Na wat wachten kon ik Wies, Tijn en Guus ophalen. Ze waren allemaal buiten en bij hun eigen klas. Ze zaten er vanaf 12.00 uur en het was inmiddels 14.30 uur. Twee uur in die hitte! Ze hadden wel water gekregen en fruit, maar waren het wachten goed zat. Ieder had zijn/haar eigen verhaal:
Wies: "Ik wilde naar mijn broertjes toe, maar dat mocht niet. Ik moest bij mijn klas blijven. Het gebeurde tijdens een wiskundetoets en we moesten onder de tafels gaan zitten en iemand gilde: "Ga weg bij de ramen!". Daarna ging er een harde alarmbel af en moesten we naar het International Park (buitenterrein).
Tijn: "Wij waren net aan het hardlopen en ik had bijna 4 rondjes gemaakt (bijna 2 km.) in 9 minuut 30 en ik wilde het afmaken. Daarna moesten we heel lang wachten op het veld. De meester deed nog wel wat spelletjes met ons en we kregen water en fruit en wat brood. Ik ben trouwens nog wel op mijn knie gevallen" "Oh" zei ik, "door de beving?" "Nee" was het antwoord "iemand duwde mij toen we in de rij stonden voor eten, maar ik duwde hem terug, het was een soort van grap" Tja.
Guus: "We waren aan het picknicken mama, daarom zaten we buiten". Het arme kind had nog niet gegeten omdat niemand het gebouw meer in mocht, dus hij liep, onderweg naar de auto, zijn broodtrommeltje leeg te eten.
Wij zijn inmiddels thuis. Nu is het nog even wachten op de ouders Van Dipten, maar die zijn waarschijnlijk wel erg geschrokken maar verder in orde. (15.52 uur: ze zijn er! en nog helemaal oke!)
En ik hoop dat dit de laatste 'Terremoto' is, dat dit verhaal hier stopt en geen 30 delen nodig heeft....
-
11 Maart 2010 - 18:50
Jasper En Inge:
hallo Tijn en familie, gelukkig allemaal goed afgelopen, je hebt heel wat te vertellen wanneer je weer in groep 7 bent!
groetjes, jasper en inge -
11 Maart 2010 - 19:05
Naaborgjes:
Lieverds, ik ben blij weer te lezen dat het goed met jullie gaat! Pff, hopelijk houdt die aardbevingellende gauw een keertje op! Veel liefs van ons allemaal, Nadine -
11 Maart 2010 - 19:54
Familie Uit De Meern:
Tja, wat kan ik zeggen? Wij hier en onze complete familie daar in een land met aardbevingen? Heel raar en eng. Zoals je al mailde vandaag MJ, tijd dat we weer gezellig bij kunnen praten, barbecuen, etc. maar dan in De Meern of Den Hoorn.
Dikke kus van ons! -
11 Maart 2010 - 20:48
Tante Mien:
gelukkig is alles weer goedgegaan.jullie maken wat mee.allemaal de groeten en tot horens of tot ziens.allemaal een dikke knuffel.bedankt MJ dat je ons zo goed op de hoogte houdt.nu verder hopelijk geen schokken meer
tante mien. -
11 Maart 2010 - 22:01
Nel En Peet:
nou nou wat een verhaal weer waneer houd het voor jullie daar eens op ,maar gelukkig weer goed afgelopen ,doe iedereen de gr van ons gr peet en nel -
12 Maart 2010 - 10:34
(o)pa Kees:
Houdt het daar nu nooit op met die Terramotto's, ik schrik elke keer weer als ik hoor dat er in Chili een aardbeving is geweest! Het nieuws hier is erg spaarzaam, met berichtgeving uit Chili. Ik ben blij dat het goed gaat met jullie allemaal en hoop dat het nu rustig zal blijven met Moeder Aarde.
dikke kus, (o)pa Kees.
-
12 Maart 2010 - 11:00
Bert Gerritse:
Marie José, ik had even kort contact met je vader. Blij dat het goed gaat met je gezin.
Een groet uit Den Hoorn. -
12 Maart 2010 - 11:30
Jeannette:
Tjeemig, wat een spannende tijden maken jullie mee! En je schoonouders hebben ook een heel avontuur achter de rug als ze weer thuis komen. Zal het nu een keertje ophouden met de bevingen? Ik hoop van wel! Dikke knuffel van Jeannette Peter Bianca en Stefan -
12 Maart 2010 - 12:45
Kuenentjes:
Jeempie, blij te horen dat alles goed gaat met jullie en Rich z'n ouders.
Wat lijkt mij dat eng om mee te maken M.J.Ja nu maar hopen dat het de laatste is.We denken veel aan jullie, en missen jullie toch stiekem wel een beetje. Doe de goretjes aan je schoonouders en ik zal proberen te skypen van de week liefs Mar. -
12 Maart 2010 - 16:38
Gérome:
Ik zat gisteravond tv te kijken en mijn moeder zei: Er is een nieuwe wiestijnguus. ik zei dat ik zo zal gaan kijken maar daar had geen tijd voor. Maar nu wel en gelukkig is alles oké.
groetz,
Gérôme -
13 Maart 2010 - 20:38
Esther:
Jeetje, dat was weer een flinke beving zeg, dat je helemaal schudt in je auto! Lijkt me heel eng, ook om dan nog naar huis te rijden. Gelukkig is alles goed met jullie allemaal. We hopen dat alles nu eindelijk rustig wordt en dat je (schoon)ouders fijn van hun vakantie kunnen genieten. Ik zit hier bij mijn moedertje haar verjaardag te vieren (70!). We hebben met z'n 11-en heerlijk Chinees zitten eten en nu is iedereen met eigen dingen bezig. Praten, fotoboek, kinderen achter elkaar aan rennen, de grotere achter de computer, koffie drinken, allemaal heel gezellig!
Lieverd, ik ga weer stoppen. Hou je haaks, ook voor alle lieve gezinsleden van je!
Groetjes van ons elfjes!
Esther -
14 Maart 2010 - 17:24
Tineke En Aad Heen:
nou ik hoop dat het nu wel rustig blijf daar, is voor jullie ook niet fijn zo, en dan zit iedereen nog op een andere plek dan maak je toch zorgen hoe het met iedereen gaat
nou allemaal de groetjesen hoop dat nu alles rustig blijf groetjes van ons ook van aad zijn moeder
-
16 Maart 2010 - 14:48
Harm--regien:
hoop dat eindelijk de rust gaat komen ,zeker de laatste maanden we denken aan jullie knuffie -
22 Maart 2010 - 22:28
Fam. Van Tongeren:
We hebben behoorlijk met jullie en je ouders meegeleefd.
Zo te lezen is alles goed met jullie.Je ouders hebben we vanmiddag voor het raam zien staan en hopenlijk spreken we met ze.Hartstikke leuk om zo je eigen website te hebben en dat we die ook gevonden hebben.
Wij wensen jullie al het beste en tot wederhoren
Harm en Lida van tongeren en ook Miranda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
