Chili (34)

Soms hebben we weinig te vertellen, soms veel. Nu is het eigenlijk veel, maar laten wij de prachtige foto´s spreken (die wel schitterend zijn, maar slechts een summier beeld geven van het landschap waarin wij ons mochten begeven). ....................... Ja, daar werden wij inderdaad stil van. De overweldigende natuur van Patagonië is adembenemend. Nog nooit zoiets gezien van mijn leven en echt, terwijl ik (MJ) dit aan het typen ben, word ik weer ´geraakt´.
Het begon met een vlucht van ongeveer 4 uur. We landden in Punta Arenas, een stadje dat de moeite van een bezoek nauwelijks waard is. Vanaf daar moesten we nog drie uur met zo´n ´lange-afstandbus´rijden naar Puerto Natales (een groezelige stad op ongeveer 150 km van het natuurpark Torres del Paine). In de bus zie je hoe ontzettend uitgestrekt Chili is, kilometers reden we zonder andere auto tegen te komen. Het was aardedonker want in de afgelegen gebieden is er natuurlijk geen verlichting langs de weg. Ook waren er nauwelijks huizen of andere vormen van menselijke ´beschaving´te zien. Acht uur ´s avonds waren we eindelijk in ons eenvoudige hotel.
De volgende ochtend reden we in een klein busje met nog drie andere personen en een gids en een chauffeur naar nationaal park ¨Torres del Paine¨wat ´blauwe torens´betekent. Wat we daar zagen, moeten jullie maar eens via de foto´s proberen in te beelden.
In deze wonderlijke wereld zagen we ook nog de condor van dichtbij (joehoe!), een vos, flamingo´s in een zoutmeer, lama´s en een familielid van de struisvogel. De puma, die hier ook leeft, zagen we helaas niet.
De volgende dag monsterden we aan op de ´21 de mayo´en voeren we naar het nationaal park "Bernardo O´Higgins" waar we twee gletsjers hebben gezien. Tja, wat moet ik zeggen, kijk naar de foto´s en probeer dan te bedenken dat het ijskoud was, er een wind stond en je af en toe een luid gerommel hoorde van het ijs dat in het water viel.
Op de terugweg aten we bij een boerderij langs het water. We kregen een echte ´asado´= Chileens voor barbecue en genoten van de gastvrijheid van de mensen die hier zo prachtig, maar erg afgelegen wonen.
De dag daarna moesten we alweer naar huis en konden/kunnen terugkijken op een heel korte maar indrukwekkende reis. Mmmmm....